Het is het jaar 1976. Vogelliefhebbers Johan Arentsen en Hennie Esselink, leden van de toenmalige Vogelwerkgroep uit de regio, zetten met hulp van Onno de Bruijn uit Terborg de Kerkuilenwerkgroep Achterhoek-Liemers op.
Oorspronkelijk was het ringen de belangrijkste activiteit. Dit werd gedaan door Johan Arentsen, die toen al beschikte over een ringvergunning. Die krijg je niet zomaar, want hij wordt alleen verleend aan vogelaars met kennis van zaken en van goed gedrag. Ringen geven op basis van terugmeldingen interessante informatie over bijvoorbeeld het verspreidingsgebied.
In de beginjaren werden de uilen alleen maar geringd, maar na enige jaren ging men de jonge uilen ook wegen en hun vleugellengtes meten. Uit de combinatie van deze gegevens kun je hun conditie afleiden. Er is o.a. een terugmelding geweest vanuit Zuidwest-Frankrijk van een uil in 1981 was geringd. Deze was dood in 1982 in Bordeaux aangetroffen. Ouderdom van de dieren is op deze manier goed te herleiden. Zo zijn er twee uilen bekend in de Achterhoek die respectievelijk 16 en 13 jaar zijn geworden.
Hennie Esselink gaat, inmiddels op hoge leeftijd, nog steeds met ons, Henk Wesselink en John ter Horst, mee. Hij kent iedereen en moet soms ervan weerhouden worden om met klompen aan de ladder op te klimmen. Iedereen weet dat je bij het bezoeken van de uilenkasten op de meest vreemde en leuke, maar soms ook gevaarlijke plaatsen komt. Je elf meter hoog in de nok van een oude schuur begeven is niet voor eenieder weggelegd.
Zo waren we een keer in een schuur waar een luxe boot stond geparkeerd onder… de uilenkast! Toen Henk Wesselink bij de Duitse eigenaar opperde of hij de ladder op de boot mocht plaatsen, kreeg de eigenaar het benauwd, liep rood aan en schreeuwde: “Nein, nicht auf das Boot setzen!” Dan maar de boot naar buitengeduwd en zo het werk afgemaakt.
Een familie kerkuilen kan zo’n 40 muizen per dag aan. Daar is iedereen blij mee, want opgeruimd staat netjes. Een nadeel is echter dat het er ook weer uitkomt in de vorm van een braakbal en de witte ontlasting die de kerkuil rijkelijk uitstoot.
Terug naar de huidige tijd. Van ons werkgebied (Winterswijk, Aalten, Lichtenvoorde en Bredevoort) maken ook Zieuwent en Harreveld deel uit, maar het is voor ons wel een uithoek.
Het werk van de laatste vier jaar:
2019 – we mochten een recordaantal van 172 uilen ringen; het was bloedheet al die dagen, maar het was dankbaar werk en vooral leuk;
2020 – een behoorlijke achteruitgang naar 140 stuks;
2021 – weer een achteruitgang, nu naar 114 stuks;
2022 – we konden er slechts 60 uilen ringen op een totaal van 100 kasten…
Leuk voor ons is altijd de reactie van bewoners c.q. passanten, wanneer er jonge uilen zijn aangetroffen, foto’s worden gemaakt enz. Zo is er o.a. een camping in Aalten waar pas geringd wordt, wanneer de kampeerders door de eigenaar zijn opgetrommeld. Hennie onderhoudt de gesprekken met de kampeerders en de vele vragen die zij stellen, worden door hem beantwoord. En dan heb je nog Beleef de lente, want dan worden de laatste kerkuilen in ons werkgebied geringd, een leuke ervaring met andere vogelaars in Het Woold.